به گزارش مدیسن نت، نتایج نشان می‌دهد این آزمایش به درستی خطر بالای پارکینسون را در ۱۶ بیمار که به این بیماری مبتلا شده بودند، پیش بینی کرد.

به گفته محققان، اگر این آزمایش تأیید شود، می‌تواند به ارایه درمان زودهنگام کمک کند که ممکن است شروع پارکینسون را به تأخیر اندازد یا حتی جلوی آن را بگیرد.

«کوین میلز»، محقق ارشد و پروفسور دانشگاه کالج لندن، می‌گوید: «از آنجایی که درمان‌های جدید برای درمان پارکینسون در دسترس است، ما باید بیماران را قبل از بروز علایم تشخیص دهیم.»

پارکینسون در اثر مرگ سلول‌های عصبی در بخشی از مغز به نام جسم سیاه ایجاد می‌شود که حرکت را کنترل می‌کند.

این سلول‌های عصبی هورمون مهمی به نام دوپامین تولید می‌کنند. به گفته محققان، با کاهش سطح دوپامین در افراد، علایمی مانند لرزش، کندی حرکت و راه رفتن و مشکلات حافظه بروز می‌کند.

در حال حاضر، افراد مبتلا به پارکینسون پس از ایجاد علایم، با درمان جایگزینی دوپامین درمان می‌شوند.

به گفته محققان، پیش‌بینی زودهنگام پارکینسون می‌تواند در یافتن درمان‌هایی که با محافظت از سلول‌های مغزی تولیدکننده دوپامین، بیماری را کُند یا متوقف می‌کند، ارزشمند باشد.

میلز در بیانیه خبری دانشگاه گفت: «ما نمی‌توانیم سلول‌های مغز خود را دوباره رشد دهیم و بنابراین باید از آن هایی که داریم محافظت کنیم. در حال حاضر، ما باید درمان‌های آزمایشی را قبل از بروز علایم در بیماران شروع کنیم.»

برای این مطالعه، محققان یک برنامه هوش مصنوعی برای تشخیص پارکینسون با استفاده از هشت نشانگر زیستی مبتنی بر خون ایجاد کردند.

محققان دریافتند که هوش مصنوعی می‌تواند پارکینسون را با دقت ۱۰۰ درصد تشخیص دهد. آن ها سپس توانایی این برنامه را برای پیش بینی اینکه آیا فرد در آینده در زندگی خود به پارکینسون مبتلا می‌شود یا خیر، آزمایش کردند.

محققان با هوش مصنوعی خون ۷۲ بیمار مبتلا به اختلال رفتاری حرکت سریع چشم را تجزیه و تحلیل کردند.

به گفته محققان، حدود ۷۵ تا ۸۰ درصد از افراد مبتلا به این اختلال به پارکینسون یا اختلالات مغزی مشابه آن مبتلا خواهند شد.

هوش مصنوعی نشان داد که ۷۹ درصد از بیماران دارای مشخصات خونی مشابه با افراد مبتلا به پارکینسون بودند.

به گفته محققان، طی ۱۰ سال پیگیری، ۱۶ نفر از افرادی که مبتلا به پارکینسون پیش بینی شده بودند، دچار این اختلال بودند.

دکتر «مایکل بارتل»، متخصص مغز و اعصاب از مرکز پزشکی دانشگاه گوتینگن در آلمان، گفت: «با تعیین هشت پروتئین در خون، می‌توانیم بیماران بالقوه پارکینسون را چندین سال قبل شناسایی کنیم. این بدان معناست که درمان‌های دارویی به طور بالقوه می‌توانند در مراحل اولیه انجام شوند، که احتمالاً می‌تواند پیشرفت بیماری را کُند کرده یا حتی از بروز آن جلوگیری کند.»

بارتل افزود: «ما نه تنها آزمایشی ایجاد کرده‌ایم، بلکه می‌توانیم بیماری را بر اساس نشانگرهایی که مستقیماً با فرآیندهایی مانند التهاب و تخریب پروتئین‌های غیرعملکردی مرتبط هستند، تشخیص دهیم. بنابراین این نشانگرها اهداف احتمالی برای درمان‌های دارویی جدید را نشان می‌دهند.»